Od 11 kwietnia 2021 r. w Niedzielę Bożego Miłosierdzia w Kościele rozpoczyna się Tydzień Miłosierdzia i trwa przez kolejne dni. Wcześniej obchodzony był on w pierwszym tygodniu października.
W II Niedzielę Wielkanocną rozważamy prawdę o nieskończonym Miłosierdziu Bożym, które jest większe niż największe niegodziwości i grzechy ludzkie. Chrystus przez swoją mękę, śmierć krzyżową i zmartwychwstanie pokazuje, że miłość bliźniego nie może ograniczać się do granic doczesności, lecz ma wydoskonalić się w ogniu cierpienia i prowadzić do ostatecznego zwycięstwa w zmartwychwstaniu. Dlatego tak ważne są nie tylko uczynki miłosierdzia co do ciała, lecz także, a nawet przede wszystkim, uczynki miłosierdzia co do duszy, którym będą poświęcone rozważania w poszczególne dni tegorocznego Tygodnia Miłosierdzia.
W poniedziałek chcemy przywołać zachętę: grzeszących upominać. Czasem fałszywa troska o dobre samopoczucie bliźniego oraz zwyczajny lęk przed odrzuceniem naszej dezaprobaty jego grzesznych czynów blokuje w nas podjęcie prawdziwej troski o zbawienie bliźniego. Do upomnienia bliskiej nam osoby potrzeba odwagi, wielkiej miłości oraz przekonania, że zbawienie wieczne jest najwyższym dobrem, jakie człowiek jest w stanie osiągnąć.
We wtorek będziemy próbować odkryć, w jaki sposób można pouczać bliźnich z miłością? Niewiedza osłabia w niektórych sytuacjach odpowiedzialność moralną, ale istnieje także niewiedza zawiniona, która jeszcze zwiększa odpowiedzialność człowieka przed Bogiem. Wolność wyniesiona do najwyższej cnoty blokuje nas na podjęcie dialogu z bliską nam osobą na temat najżywotniejszej dla niej sprawy. Trzeba modlitwy do Ducha Świętego, aby z odwagą i mądrością pomóc bliźniemu podjąć dialog zbawczy z Bogiem.
W środę zastanowimy się, w jaki sposób możemy pocieszyć strapionych bliźnich. Krzywdy, cierpienia fizyczne i duchowe, traumy po śmierci najbliższych osób są powodem zmartwienia, strapienia, a niekiedy nawet depresji naszych braci i sióstr. Wyobraźnia miłosierdzia podpowie nam, jak w konkretnej sytuacji otoczyć ich miłością i znaleźć odpowiedni sposób pocieszenia.
Czwartek to dzięń, w którym rozważymy w łączności z niesłusznie oskarżanymi, co oznacza krzywdy cierpliwie znosić. Krzywda to szkoda moralna, fizyczna lub materialna wyrządzona komuś niezasłużenie, nieszczęście lub obraza dotykająca kogoś niesłusznie. Co to znaczy znosić krzywdę cierpliwie? Cierpliwość nie oznacza ani bierności ani naiwności, oznacza raczej powstrzymanie się z motywu miłości bliźniego od słusznego karania lub odwetu. Cierpliwość to także opanowanie smutku wśród cierpień i przezwyciężenie paraliżującego zniechęcenia.
W piątek chcemy przypomnieć przesłanie uczynku miłosierdzia: urazy chętnie darować. Darowanie win i urazów jest możliwe pod warunkiem zatopienia ich w morzu miłosierdzia Bożego. Moc potrzebna do wybaczenia winowajcom wyświadczonego nam zła wypływa z Chrystusowego krzyża. Darowanie win i zapomnienie urazów jest warunkiem otrzymania przebaczenia ze strony Boga: „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”.
W sobotę, w dzień Najświętszej Maryi Panny naszej Przewodniczki w pielgrzymce wiary, rozważymy, jak wielkim dobrodziejstwem i przejawem miłości miłosiernej jest modlitwa za żywych i umarłych bliźnich. Modlitwa okazuje się wielką pomocą, a niekiedy jedyną możliwą pomocą człowiekowi, który już nie jest w stanie przyjąć żadnej innej formy pomocy.
Historia obchodów Tygodnia Miłosierdzia rozpoczęła się 23 lutego 1937 r., kiedy to na pierwszym ogólnopolskim zjeździe dyrektorów diecezjalnych Caritas – największej obecnie pozarządowej organizacji charytatywnej w Polsce – podjęto decyzję o zorganizowaniu Dni Miłosierdzia. Przed II wojną światową w ich obchody włączały się oprócz środowisk religijnych także władze państwowe i lokalne oraz media. Po II wojnie światowej pomysł podjęto ponownie. Przy okazji tych obchodów zbierano fundusze na pomoc potrzebującym.
Przez cały tydzień poszczególne wspólnoty parafialne będę mogły rozważać zaproponowany program. Przygotowuje go Komisja Charytatywna Episkopatu Polski, w której prace włącza się Caritas Polska. Celem tego Tygodnia jest przede wszystkim formacja – budzenie wrażliwości na potrzeby bliźnich: chorych, samotnych, bezrobotnych, bezdomnych i prześladowanych. Obchody są okazją do głębszej refleksji na temat miłosierdzia czynionego na co dzień, służą także prezentacji pracy, jaką różne organizacje charytatywne wykonują na polu pomocy charytatywnej i są zachętą do aktywnego włączania się w dzieła miłosierdzia.
Co roku w przeżywanie Tygodnia Miłosierdzia włączają się w sposób szczególny Parafialne Oddziały Caritas, Szkolne Koła Caritas oraz placówki prowadzone przez Caritas diecezjalne. W Polsce działa obecnie ponad 4 tysiące Parafialnych Zespołów Caritas, w których pracuje ponad 38 tys. wolontariuszy oraz 1,5 tysiąca szkolnych kół Caritas angażujących w dzieła miłosierdzia 37 tys. młodzieży oraz 2 tys. opiekunów. Podejmowane przez nie działania przypominają, że dzieło miłosierdzia chrześcijańskiego jest sprawą całej wspólnoty Kościoła.
Niech najbliższe dni staną się okazją do uwrażliwienia nas na tych, którzy często żyją obok nas i potrzebują naszej pomocy.